Monakezimu fil-Palestina

Abstract

Il-bidu tal-monakezimu fl-Art Imqaddsa hu mohbi f’certu misteru. Xi whud, li jsegwu t-tradizzjoni patristika, jridu li dan kien prodott ta’ importazzjoni mill-Egittu, fejn kien twieled il-monakezimu, u li minn hemm imbaghad xtered mal-Lvant Nofsani kollu. Ohrajn jipprezentaw il-monakezimu bhala fenomenu li deher xi ftit jew wisq b’mod indipendenti u fl-istess hin f’postijiet differenti. Fil-fatt, ghalkemm il-monakezimu ta’ l-Egittu, bil-figuri kbar tieghu ta’ S. Anton (250-356) u S. Pakomju (290-346) hu aktar qadim, hu fatt li l-monakezimu fis-Sirja u l-Mesopotamja zviluppa karatteristici proprji u originali. Fl-Art Imqaddsa, imbaghad, insibu l-ewwel ezempju ta’ kristjan li jirtira fl-eremitagg: hu l-kaz ta’ l-isqof Narcisso da Gerusalemm (170-215), li fil-bidu tat-3 seklu, irtira fis-solitudni tad-dezert. Il-«Vita di Caritone» tirrakkonta dwar prezenza ta’ eremiti magenb il-Bahar il-Mejjet qabel ma S. Caritone kien waqqaf l-ewwel monasteru tieghu madwar is-sena 330. Minkejja dan, ma hemmx kontinwità vera bejn dawn il-fenomeni mxerrdin tal-monakezimu kif beda b’mod organizzat fil-Palestina matul ir-4 seklu.