Memoria as mirror : the shifting self image of the Hospitallers Order of Malta over the ages

Abstract

This book is about the shift of the memoria and the self-image of the Hospitaller Order, of St John through the ages. The starting point is at the beginning of the first hospital in Jerusalem in the middle of the eleventh century until the near-termination of the Order in 1798. The Knights of the Hospitals had an extraordinarily strong internal cohesion, which kept the organisation together throughout its rather eventful history. The Order used memoria and expressed its self-image, ethos and pathos through art, architecture and the press. Once arrived in Malta in 1530, despite a number of low points, the Order flourished to the greatest extent in its existence. The creation of St John's Conventual church externalised this high point. The corpus at St John's, a collection of more than 400 polychrome intarsia tombstones and monuments, a legacy of the Order’s memoria, is the reference point to which the history of the Knights of the Hospital is mirrored in the light of the shifts in self-image between the eleventh and late eighteenth century. This comparison reveals the shape of the Order's memoria, which each time gave a direction and purpose to its collective corporate image and the identity of its individual knights. The corpus offers an intimate collective and individual self-image of the Hospitaller knights, through a chronological presentation of the inscribed texts of all the tombstones and monuments in St John's and material from other sources in Malta.

Korte samenvatting Dit boek gaat over de verschuiving van de memoria en het zelfbeeld van de Hospitaalorde, van St Jan door de eeuwen heen. Het beginpunt ligt bij de aanvang van het eerste ziekenhuis in Jeruzalem in het midden van de elfde eeuw tot aan het bijna-eindpunt van de Orde in 1798. De Hospitaalridders hadden een buitengewoon sterke interne samenhang welke de organisatie tezamen hield gedurende haar nogal bewogen geschiedenis. De Orde maakte gebruik van memoria en drukte haar zelfbeeld, ethos en pathos uit door middel van kunst, architectuur en de pers. Eenmaal in Malta aangeland in 1530, ondanks een aantal dieptepunten, kwam de Orde tot de grootste bloei in haar bestaan. De creatie van de St John’s Conventuele kerk externaliseert dit hoogtepunt. Het corpus in St John's, een verzameling van meer dan 400 polychrome intarsia grafstenen en monumenten, een erfenis van de Ordes memoria, is het referentiepunt waaraan de geschiedenis van de Hospitaalridders wordt weerspiegeld in het licht van de verschuivingen in zelfbeeld tussen de elfde en het eind van de achttiende eeuw. Uit deze vergelijking komt de eigen vorm van de Ordes memoria naar voren, welke telkens een richting en doel geeft aan haar collectieve bedrijfsimago en de identiteit van de individuele ridders. Het corpus biedt een intiem collectief en individueel zelfbeeld van de Hospitaalridders, middels een chronologische presentatie van de gegraveerde teksten van alle grafstenen en monumenten in St John's en materiaal van andere bronnen in Malta.