'Bejn kuxxtejha rqaq' : il-ħarsa maskili fil-poeżiji ta’ Mario Azzopardi

Abstract

Din it-teżina se tanalizza l-poeżiji ta’ Mario Azzopardi fl-antoloġiji tiegħu Demgħat tas-Silġ, Tabernakli, u Monokordi. Il-punt tat-tluq huwa l-esej “Visual Pleasure and Narrative Cinema” fejn Laura Mulvey iddiskutiet il-ħarsa maskili fiċ-ċinema. Qabilha, John Berger tkellem dwar il-ħarsa fl-arti f’Ways of Seeing. Din il-kritika taċ-ċinema u l-arti applikajtha għall-poeżiji ta’ Azzopardi. Diversi Femministi bħal Sharon Smith, Mary Ann Doane u Hélène Cixous, imbagħad komplew jistħarrġu l-ħarsa maskili fl-istudji tagħhom. It-teżina se tinvestiga l-ħarsa maskili fil-poeżiji li ttieħdu mill-ewwel u t-tieni fażi tal-kitbiet ta’ Azzopardi, jiġifieri l-ewwel xogħlijiet u dawk ippubblikati fis-snin 80 rispettivament, u f’dan l-istudju mifrux fuq erba’ kapitli se jiġi analizzat jekk il-ħarsa tiegħu nbidlitx matul dawn iż-żewġ perjodi. Din it-teżina trid ukoll tevalwa jekk il-ġudizzju mgħoddi fuq Azzopardi minn studju kritika Femminista, huwiex iġġustifikat jew le.